baby-772441_960_720-1.jpg

Dzieci z ciąży bliźniaczej często nabywają system językowy zgodnie z normą rozwojową. Niekiedy jednak ciąża mnoga wiąże się z opóźnieniem rozwoju mowy. Przyczyn opóźnienia rozwoju mowy u bliźniąt może być kilka. Czynnikami które mogą na nie wpływać są: wcześniactwo lub hipotrofia, które częściej obserwuje się w przypadku ciąży mnogich. Warunki do rozwoju mowy dzieci z ciąży mnogiej są dość specyficzne. Ciągła obecność brata lub siostry prowokuje dzieci we wczesnym okresie życia do posługiwania się swoistym sposobem komunikowania. Szczególnie kiedy przebywają tylko we własnym towarzystwie.
Bliźnięta tworzą własny język, którego nie rozumie nikt poza nimi, często nawet rodzice. Jest to język
o bardzo prostej strukturze, niewykształcony, powiązany z wieloma gestami i mimiką. Zauważa się go
u ok. 40% bliźniąt. Stwierdzono, że „tajemna mowa” występuje częściej u bliźniąt jednojajowych,
a zwłaszcza u chłopców.

Bliźnięta w kontaktach między sobą są pewniejsze i bardziej spontaniczne,
a brat lub siostra o wiele lepiej ich rozumieją, niż osoby dorosłe. Rozwój mowy u bliźniąt jednojajowych przebiega bardzo podobnie. Jeśli wychowują się razem, zasób i treść słownictwa bywają niemal identyczne. Bliźnięta często nie odczuwają potrzeby komunikowania się z otoczeniem, zwłaszcza gdy rodzic zaczyna domyślać się znaczeń pojedynczych dźwięków, czy gestów – dziecko traci motywację do mówienia. Opóźnienie wynikające z posiadania własnego systemu komunikowania się najczęściej wyrównuje się
i dzieci posługują się mową na poziomie swoich rówieśników. Tajemny język najczęściej zanika w momencie wzmożonych kontaktów z innymi dziećmi i dorosłymi. Wtedy bowiem komunikacja z otoczeniem staje się niezbędna, nasila się też stymulacja ze strony środowiska (przedszkole). Jedna z teorii próbująca wyjaśnić patomechanizm powstawania tajemnego języka bliźniąt wskazuje na tworzenie go z powodu małej ilości bodźców językowych, otrzymywanych od rodziców. Podwójni rodzice, przytłoczeni nadmiarem obowiązków po pojawieniu się dwójki dzieci na raz, mają znacznie mniej czasu na rozmowy z nimi, czytanie książek, recytowanie wierszyków czy śpiewanie piosenek. Dlatego też bliźnięta zamykają się
w swoim światku i rozwijają jedynie własny sposób komunikowania się. Inna teoria wskazuje na pojawianie się bliźniaczego języka w celu wyrażania uczuć wobec siebie. Nawet jeśli jeszcze pozornie się nie zauważają, porozumiewają się dotykiem, gestami i mimiką. Później dochodzą proste dźwięki, zrozumiałe bo wielokrotnie powtarzane – dla brata lub siostry. Powodem ku temu ma być wspomniana już mniejsza ilość bodźców językowych ze strony rodziców. Pewną rolę odgrywać może fakt, iż do bliźniąt rodzice  rzadziej zwracają się w liczbie pojedynczej. Rodzice bliźniąt nie podwajają ilości słów kierowanych do dzieci, w związku z czym bliźnięta muszą słowa rodziców „dzielić” między siebie. Obydwoje mogą zareagować lub odpowiedzieć na pytania. Jeśli jedno z bliźniąt nic nie mówi, odzywa się drugie. Jest to podstawowa różnica w porównaniu z rodzinami „pojedynczymi”, gdzie rodzice tak długo powtarzają daną kwestię, aż dziecko na nią zareaguje. Bliźnięta natomiast często nie zdążą udzielić odpowiedzi. Wtedy dochodzi do rywalizacji – w związku z czym odpowiedzi są krótsze, często przerywane.

 

Opracowała neurologopeda

mgr Anna Derlatka

Literatura

Tkacz J., „Bliźnięta – poradnik dla rodziców”, Kraków 2010.

http://www.pielegnacja-niemowlat-z-ciaz-mnogich/rozwoj-psychoruchowy-blizniat.html

kid-2120019_960_720.jpg

Mówienie to czynność, którą dziecko opanowuje poprzez skoordynowanie aktywności wielu układów. Rozwój mowy nie u wszystkich dzieci kształtuje się w identycznych ramach czasowych. U jednych proces przyswajania systemu językowego przebiega szybciej, i te dzieci zaczynają mówić wcześniej, u innych zaś wolniej, co przejawia się późniejszymi początkami mowy i często także wolniejszym przyswajaniem wymowy pewnych głosek. Różna może być kolejność pojawiania się poszczególnych głosek w trakcie rozwoju mowy. Określenie opóźnionego rozwoju mowy stosuje się gdy pewien etap rozwoju mowy nie pojawia się we właściwym, dla ogólnego rozwoju, czasie. Ponadto istnieją dość duże różnice indywidualne.
Opóźnienie mowy może przejawiać się w: późniejszym pojawianiu się gaworzenia, pierwszych słów
i zdań, ubóstwie słownika, nieprawidłowej gramatyce, przedłużającym się okresie wymowy charakterystycznym dla wcześniejszych etapów.
Według D.E. Rozya u dziecka z opóźnionym rozwojem mowy:
• słuch fizyczny jest prawidłowy,
• rozwój psychoruchowy przebiega prawidłowo,
• rozumienie wypowiedzi słownych jest prawidłowe,
• dziecko podejmuje próby komunikacji za pomocą komunikacji niewerbalnej,
• nie prezentuje wyraźnych oznak izolowania się od społeczeństwa,
• prawidłowa jest prozodia,
• między 4, a 5 rokiem życia następuje wyrównanie opóźnień; tempo pojawiających się zmian jest różne
i zależy od formy opóźnionego rozwoju mowy,
• gdy dziecko zaczyna wypowiadać wyrazy każde kolejne powtórzenie jest bliższe prawidłowemu,
• wymowa jest charakterystyczna dla dziecka młodszego, bez cech deformacji artykulacyjnych.
Czynniki powodujące opóźniony rozwój mowy można podzielić na endo i egzogenne. Do pierwszej grupy zaliczany jest czynnik genetyczny – opóźnienie mielinizacji motorycznych i asocjacyjnych włókien nerwowych. Do drugiej grupy zaliczane są czynniki środowiskowe i psychologiczne. Intensywność stymulacji ze strony środowiska jest jednym z ważniejszych czynników determinujących rozwój mowy. Duże znaczenie mają także aktywność dziecka oraz doświadczenia, których nabywa w relacjach interpersonalnych z otoczeniem, a także preferowane przez dziecko formy aktywności i warunki społeczno – wychowawcze we wczesnym dzieciństwie.

Opracowała neurologopeda

mgr Anna Derlatka

Literatura
Demelowa G., „Elementy logopedii”, Warszawa 1987.
Rozya D.E., „Opóźniony rozwój mowy, a opóźnienie rozwoju mowy”, Warszawa.
Spionek H., „Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne”, Warszawa 1973.
Stecko E., „Zaburzenia mowy dzieci – wczesne rozpoznanie i postępowanie logopedyczne”, Warszawa 1994.

 

ul. Bolesławicka 51b (placówka 1)               

ul. Bolesławicka 51c (placówka 2)
03-377 Warszawa
tel.: 530 511 982
mail: logospec.centrum@gmail.com

Zapisz sie do newslettera

Wszelkie prawa zastrzeżone © 2021 logospec.pl